9 Kasım 2013 Cumartesi

Bir Anne Doğdu...


01.11.2012 saat 21.58 ilk karşılaşmamız...

Daha dünmüş gibi aklımda. Buruş buruş tenin, incecik çıkan sesinle işte bebeğin dediklerinde göz yaşlarıma hakim olamadım. Masum çığlıklarınyla benim yanına geldiğinde susabilmem ise ne kadar da olağanüstüydü.

Derler ki "Bir bebekle birlikte bir anne doğarmış"

O gün seninle birlikte yeniden doğdum güzel kızım. İlk başlarda her şey ne kadar da zordu. Özellikle de senin için... bildiğin küçük dünyandan çıkıp gelmiş bambaşka bir dünyadasın. Farklı seslerin, farklı renklerin olduğu kocaman bir dünya. Bu büyük dünyada tek bildiğin koku bendim. O yüzden sana sıkıca sarıldım. Kucağa alışır diyenlere inat seni hep kucağımda taşıdım. "Korkma Meleğim ben buradayım" dedim hep kulağına ve "seni çok seviyorum" diye de devam ettim.

Hele o cennet kokun yokmuydu. Ellerim bile sen kokuyordum meleğim, hala da mis gibisin...

Gündüzleri bir şekilde idare etsekte her şey geceleri başlıyordu. Akşam üzeri başlayan ve gece 3 'e kadar devam eden krizlerini hatırlıyor musun? sana o dönem ne şarkılar bestelemiştim. Sen kucağımda, kulağına şarkıları fısıldarken evi nasılda arşınlardık. Ela'nın gazlarını napalım? Diye başlayan ve ara ara mırıltılarınla eşlik ettiğin şarkılarımız... Zor gecelerdi ama seninle geçirdiğim en özel gecelerdi.Tam 4 ay sürdü Kolik ile mücadelemiz. Sonunda sen kazandın ve bir anda bitti. Bir gaz çıkarmanın da ne kadar önemli olduğunu sayende öğrendik. Büyük insan gibi çıkardığın gazların evde bayram havası yaratırdı.

İlk banyonu hatırlıyor musun? Avuçlarını nasılda sıkmıştın. Kısa zamanda en rahat ettiğin ikinci yer suyun içi olmuştu. Su kuşu olduğunu keşfettiğim anda da Aquababies çılgınlığımız başlamıştı:) 5. Hafta süren müthiş bir deneyimdi.

Kış bebeği olmanın tadını evde doyasıya zaman geçirerek çıkardık. Sen ve ben sıcacık evimizde.... İlk kar yağdığında da seninle evdeydik. Odandan ne güzelde seyretmiştik. Sıcacık evimizde birlikte olsakta  ziyaretçilerimiz hiç eksik olması. Allah ta eksik etmesin hayranların her gün geliyor.

Peki ya ilk ayrılık.... 6. ayınla birlikte işe başladığım gün benim hayattaki en zor günümdü. canımın canından ayrı, bir yanım eksikti. O günlerden kalma içinde hala bir burukluk vardır. çok şanslıydık ki o dönem Babaannen sana baktı. öylede güzel baktı ki canının canına, hakkını ödeyemeyiz.

İlk tatil nasıldı? Güneş ve Deniz...

Bizim gibi araba ile gezmeyi seven bir çifte uyum sağladığın için sana çok teşekkür ederim Meleğim. Koca yazımız ne kadar da hızlı geçti. Seninle bol bol gezdik, bol bol yüzdük....

Bana özel attığın kahkahalar nasıldın başlarda öyle somurtkan ve ciddi bir bebektin ki, kimse inanmıyordu senin güldüğüne. Şimdi ise biri "hişt" dese hemen gülüyorsun.

Sanırdım ki sadece ikizler de olur, birinin canı acıdığında diğerininde acımasının... "içim acıyor" senine birlikte hissetmeye başladığım bir duygu. Annelik böyle bir şeymiş. Hatırlıyor musun ilk tırnaklarını keserken yanlışlıkla etini kesmiştim. Senden çok ben ağlamıştım... Aklıma geldikçe hala içim cız eder...

ve daha bir sürü ilkleri hep seninle yaşadım Meleğim..

Küçüçük varlığınla kocaman doldurdun hayatımızı, seninle "Ben"cilik öyle bir "BİZ"e dönüştü ki hayat eskisi gibi değil artık...

seninle öğrendim Meleğim, sen hasta olma ben olayım demeyi,
seninle öğrendim Meleğim, değişik bir şey yediğimde seninde yiyebilmen için onu yapmayı,
seninle öğrendim Meleğim, hayatın basit mutluluklardan ibaret olduğunu....

Birlikte öğreneceğimiz daha bir sürü şey var.... Hayatı seninle tekrar keşfetme şansını bana verdiğin için sana çok teşekkür ederim güzel kızım...

İYİ Kİ DOĞDUM MELEĞİM...