20. Hafta :)

    Eskiden haftasonu geldiğinde 10-11.00 den önce kalmazdım. Ama şimdi hele de  doktora gideceğim haftalar gözüme uyku girmiyor. Heyecandan uyuyamıyorum.
Kızımı görmeye gidiyorum:)
Nasıl oldu acaba? doktor ne diyecek? gibi bir sürü sorular da kafamda uçuşuyor.

    Bu arada bu hafta canım inanılmaz derecede haşlanmış mısır çekti. Ama öyle böyle değil. İnsan bulamayınca ağlar mı? ben ağladım. 2 çarşıya gidip geldim, yok yok... Ben sürekli sorunca manav sahibi de "ben sana bulacağım, yarın akşam gel" dedi. Hevesle iş yerinde mesainin bitmesini bekledim. Akşam olup ta manava gittiğim de hüsrana uğradım. Bulamamıştı :(

   İçindeki istek o kadar büyüyordu ki nerede olabileceğine dair tüm olasılıkları düşünmeye başladım. Aklıma bizim oradaki park geldi. Çocukların olduğu yerde kesin vardır diyerek bir konu parka gittim. Aslında yanılmamıştım. Ama şansıma mısırcı o gün gelmemişti :( iki gündür bastırdığım duygular patlak verdi ve ağlamaya başladım. İmdadıma eşim yetişti. işten yeni gelen eşim ağladığı görünce ben sana bulacağım deyip markete gitti.

   veeeeeeeeeee elimde 3 kutu konserve mısırla geldi:) hiç aklıma gelmişti. Hemen mısırı biraz haşladı ve bir kase ile bana sundu :) tam iki kase yedim ve isteğimi bastırmama yetti :) isteyipte kavuşabilmek harika garika bir duygu:)