17. Hafta :)

    Hamilelik sürecim o kadar çok zevk almaya başladım ki bu halim hiç bitmesin istiyorum. Hatta tekrar başa dönmek istediğim anlar oluyor. Tabi aklıma yaşadıklarım gelince bir irkiliyorum ve hemen anımın tadını çıkarmaya balşıyorum. Kızımın hareketleri artmaya başladı  özellikle babası da hissedince bu duruma inanır oldu. Şimdilerde dört gözle banada söyle bende hissetmek istiyorum diyor:) ee her zaman olmaz. Ben ve bebeğim arasında özel bir ilişki bu olay:) Bu haftam içinde Bozcaadaya gitmek bana ayrı bir enerji verdi. Her ne kadar kızım korksada ben adanın denizine doyamadım.

Her hafta farklı bir meyveye aşerer oldum. Ada da yediğim leziz karpuzdan sonra İstanbul'a döner dönmez ilk iş karpuz almak oldu. Ehhh tadı pek aynı olmasa da benim aşırı derecede ister halde olmamı bastırdı. Bugünde şirkette karpuz çıkması, keşke başka bir şey isteseydim dedirtti.

   Meyve yemenin fazlasınında zarar olduğunu bilsemde tatlı ihtiyacımı karşılayacak başka bir yol bulamıyorum. Canım ne baklava gibi şerbetli tatlılar istiyor ne de çikolatanın çeşitlerini... Sürekli, dut, üzüm, kayısı yada karpuz olsa diyip duruyorum. İyiki hamilelik sürecim yaz dönemine denk geldi.

  Çikolataya karşı tuhaf bir şekilde vücudum tepki veriyor. Geçen gün şirkette arkadaşların ısrarı ile bir parça çikolata yedim. Ayyy yemez olaydım. Çünkü yedikten bir müddet sonra canım tuzlu istemeye başladı hatta ve hatta turşu:) saat olmuş 4 ben nereden turşu bulucam diye dönüp duruken kantine çıktım, canım başka bir şey çekerse onu alayım diye. Çaresiz bir şekilde etrafıma bakınırken bir anda onu gördüm. Bir kavanoz turşu:) vee mutlu son... 1 adet salatalık turşusu yedim de rahatladım:) 
   Umarım hamilelik sonrası çikolata ile olan eski dostluğuma tekrar dönebilirim Ahh Nutella ahhh....